मस्त,खुसखुशीत लिहिलं आहेस

वा वा छान

मस्त

खूप छान लिहिले आहे.

छान लिहिलयस.आसक्ती पुर्ण नाहीशी झाल्यास आपण संसारा कडून परमार्था कडे जाऊ.

आसक्त व असक्त या दोन वेदांतातील बहु चर्चित संज्ञा. विषयवस्तुंपासून निरासक्त व्हायचे असेल तर भक्तीने भगवंत जोडावा लागतो. शेवटी भगवंत भक्ती पराभक्तीत परिवर्तित झाली की असंग असक्त चा गूढार्थ अनुभवला असे आपण म्हणतो.

खरे ग आपल्याला मोह सोडता आला पाहिजे. आणि detach तर अनेक गोष्टीं मधून होता आले पाहिजे.. खूप छान लिहिलेस...

Khup chan mam

काही वस्तुंसाठी ,नात्यांमधे प्रचंड attachmentअसते . Attachment detachment चा जमाखर्च मांडायलाच हवा

तुमचा ह लेख वाचत अस्ताना असं वाटत होत की आपलीच गोष्ट कुणीतरी सागतय. आताच आम्ही चेंबूरच्या २ bhk मधून ठाण्याला ३bhk मधे शिफ्ट झालो. भांडी,बरण्या बाटल्या डबे डुबे यांचा तर महापूर आलेला. एकेक वस्तू आता नको म्हणून देऊन टाकताना काळीज तीळ तीळ तुटत होते. खरच डिटॅचमेंटची मनाला सवय लावणे खूप कठीण आहे पण प्रयत्न चालू आहे.

खूप छान लेख शुभांगीताई !

मला आठवत ह्याच विषयावर मी यापूर्वी वाचलय. परत वाचताना तेव्हढाच आनंद झाला, आत्मनिरीक्षण झाल.

खुप छान

वा ,आरसा दाखवलास ग !आपण वस्तूंच्या बाबतीत detach होऊं शकतो पण नात्यात ? ती पण जमायला हवी